Translate

dagboek van juf

25 januari 2016
Voor een keertje mag het wel, niet? Kleindochter janne was twee daagjes in ons  klasje en dat was ook voor Oma/Juf een hele belevenis. Ze voelde zich al snel goed thuis en de andere kleuters namen haar direkt mee op in onze groep. Leuk om te zien en om mee te maken!

























Kerstmis 2015
Vakantie en tijd voor wat rust. De kerstboom klaarzetten en cadeautjes inpakken. Fijn. En tussendoor ideeën sprokkelen, voor de komende weken op school. Op 23 januari is er schoolfeest, Winterfeest. Dus Juf weet wat doen. 

De leukste herinnering van het afgelopen trimester? Of de mooiste? Samen met mijn kleuters rond onze afgedrukte handjes met kaarsjes een heel stil momentje houden tegen alle onrust en de dreiging in Molenbeek en daarbuiten. Het zijn vijf voor nooit meer uitwisbare minuten!















Vakantie
Vakantie is fijn. Natuurlijk. ’s Ochtends mogen treuzelen, languit ontbijten of buiten in de tuin gaan zitten als het weer wat meewil. Klusjes in huis en wat grotere werken aanpakken. De achtergebleven spullen van het voorbije schooljaar wegruimen en goede voornemens maken ‘dat er volgend jaar niet zoveel tassen en zakken meer opgestapeld zullen liggen’. Genieten van de kinderen en van de kleinkinderen. Vakantie is fijn. Natuurlijk.
Vakantie is ook terugkijken. Terugblikken op een afgelopen schooljaar. Op tien maanden werken met jonge kleuters – in mijn geval. Herinneringen aan leuke projecten, aan samenwerken met collega’s, aan kleine momenten van intensiteit in de klas. Weten en voelen hoeveel we samen gelachen hebben en wat we samen hebben beleefd. Hoe we samen onze groep hebben gevormd en geleefd. Mooi is dat.
Terugblikken is ook confronterend. Heb ik genoeg oog gehad voor al, AL mijn kleuters? Heb ik hen allemaal elke dag ‘gezien’? Waren er genoeg impulsen, zijn ze genoeg kunnen groeien? Er waren momenten, dagen van ‘stilstand’. Dagen waarop ik met het gevoel naar huis ging dat het niet goed zat. Avonden waarop ik dacht: “Morgen moet dit beter, Kris, want daar ben je de mist in gegaan”. Soms ging het over niemendalletjes, soms over grotere dingen als conflicten tussen kinderen, oudergesprekken, organisatie van een activiteit die compleet mislukte, … En ik weet ook: “Nee, er zijn dagen geweest waarop ik kinderen uit het oog ben verloren” of “er zijn momenten geweest dat ik een uitspraak van een kleuter totaal verkeerd begreep en daardoor aan hem of haar voorbij liep”. Het klinkt erg streng voor mezelf, als ik er zo bij stilsta, maar ik wil het allerbeste. Zoals zoveel juffen en meesters.
Terwijl een beetje mild zijn voor onszelf ook niet zo slecht is. Mijn kleuters zijn gegroeid, van heel kleine – vaak fragiele – peutertjes naar grote zelfstandige en ondernemende kinderen, met oog voor creativiteit en probleemoplossend denken. We hebben dat samen goed gedaan. Met vallen en opstaan.
Vakantie is ook vooruitkijken naar een nieuw schooljaar. De onthaalklassers van vorig schooljaar zijn nu mijn eerste kleuterklassers en er komen weer nieuwe kindjes bij. Een beetje vooruitkijken kan geen kwaad. Ideeën sprokkelen tussen het gras maaien en brood bakken door. Bijlezen en nieuwe zaken ontdekken en uitpluizen. Vorig jaar ben ik begonnen met yoga in de klas. Het komende schooljaar wil ik er extra tijd voor uittrekken. Dus lees ik en oefen ik tijdens de vakantie. Met mijn kleinkinderen, buiten op het gras in de zon. Vakantie.























Zaterdag 16 mei 2015

Juf werd oma, en dat zet de wereld op zijn kop. Maar Juf blijft Juf en dus werken we de blog bij en de facebookpagina en schrijven we stukjes voor Lesgeven in Brussel en voor Kleuters en Ik en blijven we voorlezen in de Bib in Asse en ondertussen leuke dingen doen in ons klasje.
Ons huidige project heet 'Yogakids' en de naam liegt er niet om: we kennen al de Cobra, de Hond, de Gorilla, de Olifant, de Boom, de Pinguin,... en door het veranderen van de huis-poppenhoek in een relaxatiehoekje begint het spelen in de klas andere en nieuwe kanten op te gaan. Er wordt gemasseerd, geknuffeld en gekoesterd, terwijl er elders met lavendelcitroenrijst wordt gespeeld, en onze natuurbak heel veel teweegbrengt. Neem zeker eens een kijkje op onze facebookpagina www.facebook.com/Toverklasje of hier op de blog naar de filmpjes. Reuzeleuk en iedereen Zen!


zondag 19 april 2015

Wat een lange tijd geleden dat hier nog eens is bijgevuld.
Het tweede trimester was ook zo vol met activiteiten, in de klas en in de school, met het schoolfeest als topper natuurlijk.
De laatste week voor de paasvakantie zijn we themaloos gegaan: dat wil zeggen dat letterlijk en figuurlijk alles mogelijk was. Voordien maakte ik me soms wat zorgen rond onze bouwhoek: ook al kon ik hem telkens uitvergroten, en tot en met de kring uitbouwen (wat heen en weer geschuif met meubeltjes en klaas is kees), toch werd er weinig gespeeld. Zeker niet gebouwd. Maar die laatste week voor de vakantie leek het wel of de hoek ontwaakte uit een lange winterslaap. Plots kwamen er allerlei soorten blokken boven en gingen heel veel kinderen aan het bouwen. Eerst rijtjes leggen, of wat blokjes op elkaar, maar na enkele dagen zag ik prachtige kastelen verrijzen, lange treinen, huizen, torens op een stevige basis,... Prachtig! We bouwden met houten blokken, met kaplablokken, met schuursponzen, met duplo, met dozen, met rollen en taartbodems,... telkens weer iets nieuws, en elk materiaal had zijn eigen eigenschap zodat er altijd weer verbluffende bouwwerken tevoorschijn kwamen. Zo hoog mogelijk, of zo breed mogelijk, op eilandjes van bobijnen gemaakt, op de tafel, onder de tafel :-), ... 











Zondag 11 januari 2015

We zijn het oudejaar en het nieuwjaar al voorbij. Juf was even uit, maar er waren zoveel mooie momenten met juf Tessa en juf Sofie en juf Amina dat we dat al vergeten zijn. 
De voorbije week kwamen er nieuwe kindjes op school. Drie in onze klas. Drie nieuwe peutertjes die nog nooit eerder op school waren, alleen maar in de kribbe of thuis bij mama. En zie, na een weekje klas stellen ze het goed. Fijn om ze zo te zien bloeien en meedoen met de anderen. Een peuter die nieuw naar de klas komt, is altijd een beetje 'afwachten'. Want toch altijd spannend! Mama achterlaten, papa achterlaten, de deur van de klas die dichtgaat en daar staan ze dan, met al die andere voor hen nog onbekende kinderen en een 'juf' die tegen hen praat maar die ze niet altijd begrijpen. En omgekeerd. Je moet het maar doen, als kleintje van 2,5! 





Zondag 10 december

Misschien vind ik dit wel de mooiste foto uit de voorbije stageweek van juf Sofie. Ze zorgde voor de lichtjesslinger, samen met Rania, en ging aan het schilderen met prachtige kleuren fluoverf. Resultaat: een supermooie combinatie van werkjes die allemaal zo verschillend waren en zo echt en eigen, een waar kunstwerk vind ik het. Maar de hele week was fijn en gezellig, dankuwel juf Sofie! 






Woensdag  12 november


Woensdag kwam ik mijn lieve kleindochter even op bezoek in ons klasje, bij juf Amina. Ze waren allemaal druk bezig, maar peuter Janne kreeg plots alle aandacht. Het was voor mijzelf de eerste keer dat ik met haar op school kwam terwijl de kleuters er waren en dat viel me ontzettend goed mee. Ze dwarrelde al snel van hier naar daar en ik merkte hoe ze de aanwezigheid van de andere kinderen wel voelde maar ondertussen haar eigen gangetje ging. Anderzijds liet ze zich dan weer zeer bereidwillig op sleeptouw nemen door Suzanne en kon ze de hulp die ze kreeg heel hard waarderen. Ik ben een trotse oma, maar ook een heel trotse juf met zo'n schatten van kleuters in mijn klasje, die het vanzelfsprekend vinden dat ze anderen kunnen, mogen en willen helpen 'omdat die nog een beetje kleiner zijn of nog niet alles evengoed kunnen of gewoon omdat het leuk is om elkaar te helpen'. Geweldig zalig gevoel is dat! 


















Dinsdag 11 november



Wat een prachtig beeld toch, al die Roodkapjes in ons bos in de klas! Ondertussen zijn ook Gabriël en Ethan het al aardig gewoon en doen ze mee alsof ze dat al altijd hebben gedaan. Alweer een blije fiere juf!




Donderdag 16 oktober.


Er werd soep gemaakt, in onze klasjes. De deur tussen beide stond open, de kleuters liepen heen en weer, gingen bij juf Nele spelen of kwamen naar ons klasje. Charlie en Jonas amuseerden zich met het sorteren van leuke gekleurde diertjes in bakken en potten terwijl Elinam aan het tekenen was. Hier en daar nog iemand in de zandtafel of parels rijgen en voor de rest werden er stevig groenten gesneden. En dan dit mooie beeld... twee mama's, ieder met hun baby, kleine broer en kleine zus van kindjes uit de klas, stonden samen gezellig te babbelen. De klas, een plekje van ontmoeten. Zo zie ik het graag.



Maandag 20 oktober


Dat is toch zo mooi in onze klas: elkaar helpen, een beetje zorgen voor elkaar, vriendjes zijn of maken, samen willen poseren, elkaar knuffelen,... Het hartje van juf krijgt er ook warm van <3

Vrijdag 24 oktober


Tijd voor wat yoga... een mooi boekje met dieren en kinderen die het dier nabootsten, en leuke yogakussentjes. Meer moest dat niet zijn. Juf werd er zelf helemaal Zen van. Kijken wat er op de plaat stond, proberen na te bootsen, de beweging zo goed mogelijk uitvoeren, nadien weer gaan zitten en kijken, en op het eind gingen we zelfs 'oooooooooooohm'-en met onze ogen dicht. Heerlijk!




woensdag 29 oktober 2014

Het is midden in de herfstvakantie en ik dwaal rond op het wereldwijde web op zoek naar leuke prenten, activiteiten, weetjes, filmpjes,... voor Roodkapje. Ondertussen kom ik artikels tegen en blogs van leerkrachten en homeschoolteachers en ouders. Stuk voor stuk creatievelingen, die hun kinderen al het beste willen geven om zich te ontwikkelen. Hier en daar stel ik zelf een vraag, want nee, zelfs na 30 jaar ervaring heeft een juf de waarheid niet in petto. Er zijn altijd weer nieuwe uitdagingen, bekommernissen, mogelijkheden, nieuwe dingen die ik zie bij anderen en zelf ook wel eens uit wil proberen,... En dan is het zo fijn om een reactie of een antwoord te krijgen van een mama ergens ver weg in Amerika die met hetzelfde worstelt, of een juf uit Zweden die ook haar idee geeft of iets deelt wat me zou kunnen helpen. Zo kwam ik op het idee om 'potty buddy's' in te schakelen in de klas. De zorg van de oudste kleuters in onze klas voor de jongste kindjes is groot. Ze kregen zelf die zorg vorig schooljaar en geven die nu door aan wie nieuw en nog een beetje onwennig is. Samen de schooltas halen, jasjes aan helpen trekken, uitleggen of tonen waar het tekenpapier ligt of hoe je een schort vindt en aandoet,... en dus ook samen naar toilet gaan. Blijkbaar is het voor een peuter een enorm verschil in beleving of er een juf met hem of haar mee gaat naar toilet, of een vriendje uit de klas... nooit eerder bij stilgestaan, ik met al mijn ervaring... maar het werkt... die grote kleuters van zelf amper drie jaar oud of binnekort vier, vinden het de max om te mogen zorgen dat één van de peuters netjes naar de wc gaat. Inclusief broekje openmaken of het tonen hoe het moet, op de wc helpen, een handje geven, papiertje aanreiken, en samen de handen wassen achteraf. Zo fier als een pauw zijn ze. En ik? Een trotse juf! 

Maandag 2 februari

Wat een prachtig beeld, zo met z'n tweeën staan te werken, te babbelen, zich uitdrukken in het toch soms zo moeilijke Nederlands, maar zoveel betrokkenheid en plezier bij het plakken en zoeken van goeie repen krantenpapier. Een zalig moment voor een juf!






1 opmerking:

  1. beste sofie, ik ben ook hsp en las over u en uw blog. is het misschien mogelijk eens te praten of mailen met elkaar? heeft u een weg gevonden ondanks uw gevoeligheid? ik overweeg een studie als kleuterleerkracht aan te vangen op nu mijn 38 e. ben voordien zangeres geweest en dus toch wel geluidsgevoelig en heb ook veel behoefte aan verwerken van prikkels tussendoor. maar ook de kracht van hsp merkte ik al snel bij het bezoeken van enkele klasjes, ik voel gauw aan waar ik nodig ben of wat er speelt zoals u ook omschreef. Toch graag nog wat raad van u of dit een haalbare kaart lijkt? Als ik u enthousiasme lees dan klinkt het heerlijk ook dus...ik blijf het overwegen...lieve groeten. marie koop hallo@mariekoop.be

    BeantwoordenVerwijderen