filmpjes uit de voorbije week

Hoe een nieuw project stilaan begint te leven...

Nog steeds op Berenjacht maar ondertussen verschenen er nieuwe interesses... 

De week begon met intens spelen in de zandbak, waar de knikkerbaan weer een beetje uitgebreid en ingewikkelder was gemaakt. Maar ook met 'ik rol je in een pannenkoek'! Een spelletje dat we net voor het weekend ook al hadden gedaan, maar nu door een paar kleuters werd herhaald, en waar ze ontzettend veel plezier mee hadden!

In kleine zandbakjes apart kwam plots iets nieuws tevoorschijn. Dieren op een rij, zwemmend, stappend in dezelfde richting, sporen makend,... 'Mmmm...', dacht Juf, 'eens kijken wat er verder nog mee gebeurt...'

Intussen gingen we nog wat knippen en kleven. Met een blad vol prenten over de Berenjacht, eerst knippen en dan een boekje maken om thuis het verhaal te kunnen vertellen (in de juiste volgorde dus). Veel enthousiasme, veel knipoefening, veel denkwerk (want was het nu eerst 'O Jee! Modder' of 'O Jee! Een rivier' ?), en met als resultaat kleurige werkjes.

Ondertussen in de zandbakjes... de hele dierenbak werd erbij gehaald en Quinn, Haroun en Trixie gingen aan het spelen met de beestjes. Veel fantasie, af en toe een leeuw die brulde of een gevecht tussen twee dino's :-)

Maar kijk, daar verscheen alweer een dierenrij, per soort gesorteerd!

Dus speelden we ook in de kring een sorteerspel: gekleurde bakjes, gekleurde dieren, en de opdracht werd door de kleuters zelf geformuleerd (!): 'dezelfde kleur Juf, die moet je zoeken!'

We speelden het spel verder en haalden er ook krijtjes bij in dezelfde kleuren. Iedereen kreeg opdrachtjes, iedereen was mee. 

En toen maakten we rijtjes op een groot karton: drie paarse dieren naast elkaar,

één groen dier er net onder, twee blauwe nog wat verder, één gele daar weer onder,

en Juf tekende rond elk dier een kring. Zo konden we precies zien hoeveel dieren en cirkels we van elke kleur hadden, dus gingen we tellen. 

De paarse hadden 'gewonnen' want die waren met 'veel' en de gele waren met 'weinig'. Er waren er ook met 'evenveel'. Wauw! Goed gedaan mannen!

De knikkerzandtafel werd intussen nog wat uitgebreid met een stuk goot, waardoor daar weer nieuwe dingen te beleven waren!

Terwijl enkele andere kleuters verder speelden met de kringen op het grote karton en rijen maakten met dieren, zelfde kleurtjes bij elkaar zochten,...

... tja... tussendoor kreeg Juf ook een kappersbeurt... oeps! plots geen lange haren meer maar een kort 'coupke'...

Op vrijdag kwam Zana nog eens langs, met haar mama. Ze vindt het leuk in de klas, dat was duidelijk. Binnenkort komt ze elke dag! Nog even wachten!

We maakten die dag ook soep. Samen met het Kabouterklasje en het Drakenklasje. Er werd druk groenten gesneden, en ook de mama en papa van Gabriël kwamen helpen! 

Kijk, lekker groentjes voor de soep!

Haroun begon ondertussen ook aan een sorteerexperiment. Allemaal paarden bij elkaar in zijn vakjesbord!

Nog wat tijd over? Juf had nog een voorbereidend schilderwerkje. De eerste laag van een rond schilderij... Ook Zana genoot met haar handen en met volle teugen, net als Yasmine en Aaron en Lola.

De boekjes hangen ondertussen in de takken aan het plafond :-)

En ons Pauwenkastje staat vol prachtige bomen, geschilderde kaders en een gekleid modderbos :-)

Maar Juf leerde uit de afgelopen week: we gaan iets met dat 'rijtjesmaken' en 'kleurtjessorteren' doen! Dus 'Alles op een rijtje' wordt ons nieuwe project!

Filmpjes van de week

Hoe begint een spel soms?

We hadden nog wat tijd, donderdag. En die grote letterbak lag op de tafel na het poetsen. Gabriël was geïnteresseerd, wilde er wat mee doen, en stond wat rond de bak te hangen. Ik dacht 'ach, we halen de knikkers nog eens boven, altijd leuk, en gegarandeerd beginnen ze de vakjes wel te vullen'.

In de doos met knikkers lagen toevallig wat plastic buizen, die de kleuters wel wilden gebruiken, maar niet alle knikkers gingen er doorheen. Tja... Je kan dat als Juf dan zo laten natuurlijk, maar ik dacht 'buizen genoeg in de klas, als we nu eens...'

Voila, dat bedoelde ik dus... eerst met een emmer onder de buis, maar we merkten al gauw dat dat niet zo handig was. Dus probeerden we met een lage bak. Elinam nam de beslissing: die gaat veel beter! Emmer weg dus, en de knikkers rolden.

Maar hoe verder ze kunnen rollen, hoe leuker toch, niet? Dus kijk, we zochten een tweede buis uit, en plakten ze samen aan elkaar, de dunnere in de dikke, en schoven de zwarte bak een heel eind verder. NU konden we knikkers rollen, zie, we hoorden ze rikketikken tegen elkaar, in de buis maar ook wanneer ze aan het eind in de bak belandden. 

Hoe meer kleuters hoe meer vreugd, ze stonden er al snel met vijf, zes te dringen om toch ook maar die glazen balletjes te bemachtigen en het heerlijke gevoel van hun knikker te horen rollen en aan te komen te beleven. 

En dus maakten we de dag nadien de zandbak leeg van al het speelgoed, zetten de knikkers in de buurt en maakten een reuzeknikkerbaan. En nee, het is nog niet gedaan, er zijn nog eindeloos veel mogelijkheden, dus wordt vervolgd...

Berengrottoestanden

Rollen in de 'sneeuw', 'beer' spelen, een beetje bang zijn van lawaai en al dat berengegrom, zich durven laten oprollen als een pannenkoek, grot in grot uit, grote beren, kleine beren, beren met en zonder geluid, en in de turnzaal een berenvangparcours... Pret verzekerd, veel klimmen en klauteren, sjouwen en duwen en over de banken je evenwicht houden om niet in het 'water' te vallen... Half september en het lijkt of het nooit twee maanden vakantie is geweest! Wat een plezier!